Nie omawiając wszystkich niuansów związanych z planowaniem, tworzeniem i testowaniem aplikacji AI, uważamy, że zarówno doświadczeni programiści, jak i początkujący znajdą przydatne pozycje w długich instrukcjach i przykładach. Wachlarz technologii aplikacyjnych opartych na wykorzystaniu sieci neuronowych jest ogromny: od uproszczonego bota informującego po aplikację wyposażoną w funkcjonalność planowania wolumenu operacji handlowych, dostaw, kalkulacji i prognozowania zysków, kontroli pracowników i interakcji z klientami. Do udanych przykładów wdrożeń sztucznej inteligencji, które rozpoczęły się przy minimalnych nakładach inwestycyjnych, należą Grammarly i Duolingo, usługi Waze i Canva oraz edytor zdjęć FaceApp.
Typowe uczenie maszynowe ML zastępuje operatora na początku komunikacji z centrum wsparcia, wyjaśniając podstawowe pytania. Kiedy VCA angażują się w głęboki format, żądania są personalizowane, a bezpieczeństwo kontaktu wzrasta dzięki rozpoznawaniu mowy i stanowi psychologicznemu klientów. Automatyzacja bieżących zadań, takich jak wyszukiwanie biletów, zamawianie towarów, wybieranie punktów orientacyjnych, wpisuje się w funkcje wirtualnych operatorów. Z tego powodu wybór ML lub VCA zależy od kwestii do rozwiązania.
Możliwości NLP AI umożliwiają wstępne wyszukiwanie pracowników i identyfikację ich umiejętności zawodowych. W tym procesie AI HR zaleca zmiany w opisach stanowisk pracowników, jeśli zauważy postępującą asymilację umiejętności i automatyzację, co sprzyja rozwojowi kariery.
Tak zaczyna działać firma zajmująca się rozwojem AI aplikacji wieloplatformowych. Łańcuch „wymagania – cele – zgodność wizji – ujednolicony styl” jest przemyślany zgodnie ze strukturą SMART i kategoryzowany krok po kroku w Scrumie lub Agile. Cele i dostępność zasobów określają, jaki zakres usług i towarów można świadczyć w sposób planowy, a w przypadku niedoboru lub obfitości środków można go zmniejszyć lub rozszerzyć.
Common Crawl, platformy takie jak Kaggle czy AWS udostępniają bazy danych, które zostały sprawdzone pod kątem dokładności, informatywności, powtarzalności i zawartości wolnej od błędów w przypadku niedoboru materiałów źródłowych w formie cyfrowej i graficznej. Aby sprawdzić własną bazę danych, uruchom narzędzie Tibco Clarity (uruchomione w 1997 r.) lub oprogramowanie OpenRefine.
Modalne przetwarzanie danych typu działania w modelu kameleona przybliża sztuczną inteligencję do ekskluzywnego dla paradoksu formatu ludzkiej refleksji. Autoregresja z wykorzystaniem protokołu 34B została wytrenowana na tokenach danych 10T, dzięki czemu model multimodalność zapewnia generowanie treści i obrazów o realistycznych parametrach.
Następnie model poprzez zastosowanie adnotowanej bazy danych z maskami 4D dokonuje segmentacji i szczegółowo opracowuje sytuacje w określonym przedziale czasowym. Przypomina to tworzenie scenorysu w filmie, w którym reżyser rozdziela sceny i wydarzenia minuta po minucie. Model PSG4DFormer przewiduje tworzenie masek i późniejszy rozwój na osi czasu. Takie komponenty są podstawą do generowania przyszłych scen i wydarzeń.
W bibliotece Featuretools funkcje modeli ML opracowywane są automatycznie: w tym celu wybierane są zmienne z bazy danych, które stają się podstawą macierzy szkoleniowej. Dane w formacie czasu oraz z relacyjnych baz danych stają się panelami szkoleniowymi w procesie generowania.
Gdy brakuje fizycznych środowisk przechowywania i wdrożeń, stosuje się rozwiązania chmurowe SageMaker, Azure i Google. Julia to jeden z najpopularniejszych nowych języków do generowania aplikacji AI: podczas korzystania z poleceń napisanych w Julii ponad 81% poleceń jest wykonywanych szybko, dokładnie i przy minimalnych błędach. JavaScript i Python, R również wykazują dobre wyniki z dokładnością ponad 75%.
W stosie aplikacji dodajemy środowisko JupyterLab, bibliotekę NumPy dla tablic wielowymiarowych lub prostszy wariant Pand. Biblioteka Dask przeznaczona jest do analizy dużych baz danych z klastrami, wizualizacji i równoległości, integracji ze środowiskami i systemami w celu zmniejszenia kosztów utrzymania sprzętu.
Asynchroniczne i szybkie operacje FastAPI sprawiają, że framework jest lepszy od Django, gdzie na serwerach standard WSGI musi zostać skonfigurowany do nowego asynchronicznego ASGI. Ze względu na to, że interfejs ma 6 lat, ma ograniczoną pojemność danych dla tokenów JWT i pamięci S3. Bierzemy pod uwagę, że biblioteki asynchroniczne często mają problemy z nieczytelnymi informacjami i czasami musimy dokonać zapisu wywołując funkcję generate() po przekazaniu zapytania SQL i materiałów. Uwaga: atrybut root_path nie jest zmieniany na „/api”, co jest niewygodne.
Narzędzia do wdrażania obejmują zastrzeżoną platformę PaaS Heroku, bardziej zaawansowaną Elastic Beanstalk i Qovery, która wykorzystuje to, co najlepsze z obu zasobów. Do testów używają:
Model architektury | Zadanie | Funkcje specjalne |
Splotowy (CNN) | Wideo i obrazy | Dokładna identyfikacja, eliminacja szumów i błędów |
Nawracające (RNN) | Dane cyfrowe i język | Przetwarzanie sekwencji |
Ogólny kontradyktoryjność (GAN) | Generowanie nowych danych i obrazów | Symulacja z generowaniem nowych danych, jako podstawa do szkolenia |
Następnie szkolenie modelu AI jest dopracowywane w filigranowy sposób. Jeśli scenariusz zakłada wysokie wymagania i dokładne parametry, szkolenie kontynuuje się obserwacją – takie warunki są droższe. Aby znaleźć artefakty i wzorce w klastrowaniu, lepiej jest zdecydować się na samokształcenie. W przypadku projektów z zakresu robotyki i prostych gier typu „tap, aby zarobić” stosuje się wzmocnienie (zachętę lub karę – metoda „kija i marchewki”).
Aby model mógł wydajnie działać w rzeczywistych scenariuszach, musimy ocenić poprawność i szybkość reakcji. Dlatego do parametrów pomiaru zalicza się precyzję i powtarzalność, metrykę ROC-AUC, gdzie nie ma konieczności odcięcia progu (dla niezrównoważonej bazy danych), F-score określający proporcję rozwiązań dodatnich, błąd średniokwadratowy MSE oraz R- kwadratowy współczynnik determinacji. Za dopuszczalny uważa się błąd w granicach 5%; po zmniejszeniu do 1 i 0,1% wynik uważa się za bardzo dokładny.
W IoT preferowane jest działanie peryferyjne na urządzeniu, ponieważ chroni to prywatność i zapewnia szybką wydajność. U podstaw IoT leży generowanie danych, którego istotą jest konwergencja AI z IoT. Ta synergia zwiększa funkcjonalność obu części, dając początek AIoT. Aby jednak zwiększyć moc i skalowalność funkcjonalności, lepiej zastosować technologie oparte na chmurze, korzystając z wbudowanych protokołów API. Jeśli ważne jest, aby usłyszeć opinie klientów (wygoda, przejrzystość, szybkość), wbudowaliśmy funkcję informacji zwrotnej.
Aktualizacja modelu AI jest koniecznością, aby uniknąć „dryftu”, gdy leżące u jego podstaw wzorce staną się nieaktualne, a dokładność reakcji spadnie. Dlatego testowanie iteracyjne wydłuża cykl życia modelu. Zautomatyzowane testy jednostkowe, okresowe testy integracyjne w celu oceny łącznej wydajności poszczególnych funkcji oraz testy akceptacyjne UAT to trzy obowiązkowe „wieloryby” oceny wydajności i testowania.
Wyraźnie demokratyzuje i upraszcza transformację procesów biznesowych, gdy użytkownicy sami opracowują i wdrażają modele AI na potrzeby logiki marketingowej i produkcyjnej oraz przepływów pracy bez pisania kodu. Przykładowo płynna integracja Flow dynamicznie wybiera właściwe dane i na ich podstawie przygotowuje rozwiązania AI.
Tymczasem należy przezwyciężyć problem wąskiego gardła Neumanna (VNB), aby procesor nie mógł czekać, aż pamięć RAM zapewni dostęp do procesu. Celem jest zwiększenie szybkości pobierania i przesyłania danych z bazy danych lub magazynu. Nawet duża prędkość procesorów wielordzeniowych z 32-64 GB lub więcej pamięci RAM może nie uzasadniać inwestycji w pojemność, gdy transfer informacji z chmury jest ograniczony. Aby rozwiązać problem VNB, rozszerzają pamięć podręczną, wprowadzają przetwarzanie wielowątkowe, zmieniają konfigurację magistrali, uzupełniają komputer PC o zmienne dyskretne, wykorzystują memrystory i wykonują obliczenia w środowisku optycznym. Ponadto istnieje również modelowanie procesów biologicznych, takich jak kwantyzacja.
Paradygmat cyfrowej AI w przetwarzaniu równoległym zwiększa zużycie energii i czas procesów uczenia się. Z tego powodu kubity w superpozycjach (wiele pozycji w jednym okresie czasu) i pozycjach splątania są lepsze niż klasyczne bity, pod warunkiem zachowania stabilności. W przypadku AI technologie kwantowe są lepsze ze względu na obniżone koszty rozwoju i analizy danych w wielu konfiguracjach. „Tensoryzacja” kompresuje modele AI i umożliwia wdrożenie na prostych urządzeniach, poprawiając jednocześnie jakość surowych danych.
Zatruwanie wzorców (wprowadzenie szkodliwych elementów) do sztucznej inteligencji, obecność przeciwstawnych luk prowadzi do błędnej klasyfikacji. Dlatego też podejście całościowe powinno obejmować zasady ochrony od etapu projektowania po testowanie i wdrożenie, aby zminimalizować wyzwania i ryzyko.
Zasada NLP jest wprowadzana do algorytmów przy planowaniu pracy AI jako psychologa – analizowana jest naturalna mowa i wyjaśniany jest nastrój psycho-emocjonalny pacjenta. Następnie na pytania udzielana jest wygenerowana odpowiedź zbliżona do ludzkiego dźwięku i intonacji. Istnieją również algorytmy genetyczne, gdy tworzone są boty, które rozwiązują miliony problemów, a następnie te najgorsze są usuwane, pozostawiając najlepsze. Połączenie udanych osiągnięć i późniejszej generacji nowych, dostosowanych i przetestowanych modeli, opartych na poprzednikach i szeregu iteracji, prowadzi do całkowitego rozwiązania problemu.
Rozwój programu AI powinien być podejściem kreatywnym. Możesz na przykład stworzyć chatbota w postaci zabawnego zwierzęcia lub ptaka, zabawnego elfa lub porywającej rośliny lub czegoś pragmatycznego, jak stworzyć NFT do sprzedaży. Ci, którzy czytali Kurta Vonneguta, pamiętają historię o superkomputerze, który nabył ludzkie myślenie. Dlatego też, jeśli postać będzie wypowiadać kwestie, wykorzystując poprzednią komunikację, udzielać wskazówek i krótkich informacji prasowych na temat nowych produktów, klienci pokochają sztuczną inteligencję i przyzwyczają się do niej, zaufają. Wzrost sprzedaży wyniesie co najmniej 10-20%.
Aby zidentyfikować koszty finansowe i czasowe, skontaktuj się z Merehead ze swoim zadaniem i pytaniami: rozwój sztucznej inteligencji koszt zaczyna się od 20 000 dolarów i trwa do jednej czwartej czasu. Czas tworzenia aplikacji dla aplikacji o średniej złożoności z łańcuchami logicznymi na trzech do pięciu poziomach jest dwukrotnie dłuższy, a cena sięga 100 000 dolarów. W przypadku skomplikowanych projektów matematycznych z analizą ekspercką i dokładnością odpowiedzi na poziomie 99,9% - do 500 000 USD. Przed rozpoczęciem prac opracujmy harmonogram projektu i zaplanujmy oczekiwane rezultaty rentowności.